Wie zijn we morgen
we stellen ons graag de vraag wie we geweest zouden zijn zouden we in het verzet hebben gezeten waren we abolitionist geweest held toezichthouder of toeschouwer verstotene van het menszijn gevangene van de tijd? zouden we rijstzaden hebben meegesmokkeld in rijen strak ingevlochten haar geheime boodschappen verborgen hebben in de vouw van onze doeken in drumritmes en liederen in de stille taal van ondergronds protest? aan welke kant van de geschiedenis zouden we ons bevinden? zouden we ons hebben geschikt naar wat de tijd van ons verlangde waar de klasse ons toe dwong waar de huid ons toe veroordeelde? wie zouden we geweest zijn te midden van bloeiende plantages onderdeks of bovendeks driftig navigerend over golven over grenzen van continenten en waardigheid leeg gebleven pagina’s maken ons lichamen van onvertelde verhalen bij gebrek aan kennis geven we verre voorouders een hart of een hakbijl maar wie zijn we nu wie zijn we morgen met dit verleden dat zich voor ons uitstrekt wie zijn we achter de komma de kleinkleinkleinkinderen van hoe schrijven we onszelf in dit volgende hoofdstuk met hoeveel armen en met welke woorden zullen we het verleden uit de schaduw trekken in de ogen kijken en omhelzen? vraagt een gedeelde geschiedenis niet ook om het dragen van elkaars pijn van elkaars welvaart om de erfenis te verdelen?
© Babs Gons, 1 juli 2023
Babs Gons is de nieuwe Dichter des Vaderlands. Haar officiële inauguratie is op 24 september in Utrecht, maar bij de start van het Herdenkingsjaar Slavernijverleden schreef ze al dit gedicht.