Tsead Bruinja

Workshop berusting

mevrouw kooistra moest wakker gebeld worden
voor de workshop poëzie over vrijheid
in het verzorgingstehuis

voor haar betekent vrijheid
fietsen in de natuur van de friese wouden
en bij fietsen denkt ze aan meneer kooistra
haar tweede man

die van haar moeder had gehoord dat sjoukje
na de dood van iede zo onwennig was

meneer kooistra durfde voordat hij meneer werd
en voor iedereen machiel heette het niet aan
hij was arbeiderszoon
zij boerendochter

het eerste wat hij zegt als hij het erf oprijdt
dit moest in de tegenwoordige tijd
het blijft gebeuren in mijn hoofd

hast de kofje al brún?

daarna vertelt hij over zijn bezoek
aan het kerkhof waar iede ligt
en waar hij langs moest om te kijken
of het lang genoeg geleden was

mijn vrouw en ik tekenden gisteren de akten van berusting
waarin staat dat onze echtscheiding is uitgesproken
en dat we afstand doen van alle rechtsmiddelen

onze eerste kus was geen kus maar een arm
die ik om haar heen sloeg

waarna ze bij mij achterop springt
en ik haar op mijn fiets naar haar huis breng

ik moest nog naar mevrouw kooistra toe