Bataljon van de vergetelheid
We begroeven jullie doden
Bewezen ze de laatste eer
Op weg naar eeuwige rust
Na de bevrijding, voor onze terugkeer
Van de oorlog naar een land
Waar we het leger niet verkozen
Maar tekenden voor een toekomst
Weg uit de klasse van kanslozen
Aan dezelfde kant in dezelfde oorlog
Vechtend voor hetzelfde grondgebied
Kijkend in de ogen van eenzelfde vijand
Marcherend op hetzelfde marslied
Mochten wij slechts graven delven
Lijken wassen en bevoorraden
We knapten het vuile werk op
Voor onze witte kameraden
We begroeven jullie doden
Die bij leven niet naast ons wilden zitten
Keerden terug naar een wereld
Van weer achter in de bus zitten
Zonder ceremonie of medailles
Noch eerbetoon of accolade
Geen lofzang op onze daden
Geen plek in de veteranenparade
We waren geen verhaal
We werden nooit verteld
Geen deel van een herdenking
Geen kroning tot held
Ons was van alles beloofd
Van compensatie en toelagen
Van promoties en rangverhoging
Tot bijdragen van flinke bedragen
Wij beloofden op onze beurt
Aan het moederland loyaliteit
Droegen met trots de vlag
Als symbool van onze verbondenheid
We begroeven andermans doden
In een oorlog ver van ons vandaan
Op de dodenakkers van Margraten
Lieten we hoop op beter gaan
Het bataljon van de vergetelheid
Het regiment zonder ballade
Wij vochten mee en gaven ons leven
En vielen daarbij in ongenade
Geen genoegdoening
Viel ons tot op heden te beurt
Wij wachten nog altijd
Met leed en wroeging
Over wat er toen is gebeurd
Wij de vergeten soldaten
Wachten op achterstallig soldij
Op eer voor bewezen diensten
Op meer erkenning tijdens
de herdenking
op 4 mei